കളഭമഴ

കളഭമഴപെയ്തനേരം ഞാന്‍
കൃഷ്ണന്റെ ചാരെയിരുന്നു
ഭഗവാന്‍ ഗോക്കളെ മറന്ന നേരം
ഞാന്‍ പുഞ്ചിരി തൂകിയുറങ്ങി
അനുവാദമില്ലാതെ മയങ്ങിയ ഞാന്‍
സ്വപ്നങ്ങളോരുപാട് കണ്ടു
ചരെയിരുന്ന കൃഷ്ണന്‍ സ്വപ്നത്തില്‍ വന്നോപ്പോള്‍
അറിയാതെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയി
കൈകൂപ്പി നിന്നപ്പോള്‍ മനസ്സ് നിറഞ്ഞപ്പോള്‍
ഭഗവാന്‍ പറഞ്ഞു മന്സ്സിലെന്തോ
പെട്ടെന്നുണര്‍ന്ന ഞാന്‍ അന്തിന്ച്ചു നിന്നപ്പോള്‍
ചിരിച്ചു നില്പതാ മായ കണ്ണന്‍