ദുര്‍ലഭമായ മനുഷ്യ സ്നേഹത്തിന് വേണ്ടി യാചിക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ തന്റെ ആത്മാവിനെ കാണേണ്ടി വരുന്ന നിരപരാധിയായ ഞാന്‍. ഞാന്‍ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന തിരിച്ചറിവുണ്ടാക്കുന്നത് എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുന്ന എന്റെ പ്രണയങ്ങളെ കാണുമ്പോള്‍ മാത്രമാണ്. പലര്‍ക്കുമായി തീറെഴുതിക്കൊടുത്ത എന്റെ ആത്മാവിനു നിലനില്‍ക്കാന്‍ ഞാന്‍ പല വഴികളിലായി പകുത്തു കൊടുത്ത എന്റെ സ്നേഹങ്ങള്‍ മതിയാവാതെ വരുമ്പോള്‍... ലജ്ജയില്ലാതെ സ്വയം വിഡ്ഢിയാവുമ്പോള്‍... മനസ്സിന്റെ കുറ്റബോധങ്ങളിലെ ഒഴിഞ്ഞ ശവപ്പറമ്പുകളില്‍ നിന്നൊരു ചോദ്യമുയര്‍ന്നു വരുന്നു....
"തന്റെ മനസ്സൊരു കൂട്ടിക്കൊടുപ്പുകാരനും, തന്റെ ആത്മാവൊരു വേശ്യയും ആയിരുന്നോ എന്ന ചോദ്യം."