എന്റെ ആത്മാവിനെ പകുത്തെടുത്തു നിന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ ശവകുടീരത്തില്‍ നിനക്കൊരു പൂചെണ്ടായ്‌ ഞാന്‍ അര്‍പ്പിക്കും. അന്നും നീയെന്റെ സ്നേഹത്തെ പുച്ചിച്ചു തള്ളും. മഴമേഘങ്ങള്‍ കരഞ്ഞു തീര്‍ത്ത ഒരു പകലിന്റെ നോവില്‍ അന്നും നീ എന്നെയോര്‍ത്ത് തേങ്ങും.
അന്ന് രാവില്‍ തെളിഞ്ഞ മാനത്ത് ഞാനൊരു സ്വപ്നമായി നിന്റെ മനസ്സില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെടും. നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ ഭാരമായി ആ സ്വപ്നം ഉതിര്‍ന്നു വീഴും. നിലം തൊടാതെ ആ സ്വപ്നങ്ങള്‍ ബാഷ്പ്പമായ് ആ ഇരുളില്‍ അലിഞ്ഞു ചേരും.
എന്റെ പ്രണയം ചിതറിത്തെറിച്ചു ആകാശത്തു മഴവില്ല് തീര്‍ക്കും. സമുദ്രങ്ങളും നീലാകാശങ്ങളും അതിര് വിരിച്ച ഈ നാമമാത്ര ജീവിത സഞ്ചയങ്ങളില്‍ കിടന്നു എന്റെയും നിന്റെയും പ്രണയങ്ങള്‍ റേഞ്ച് കിട്ടാതെ അലയും.
അന്ന് രാവില്‍ തെളിഞ്ഞ മാനത്ത് ഞാനൊരു സ്വപ്നമായി നിന്റെ മനസ്സില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെടും. നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ ഭാരമായി ആ സ്വപ്നം ഉതിര്‍ന്നു വീഴും. നിലം തൊടാതെ ആ സ്വപ്നങ്ങള്‍ ബാഷ്പ്പമായ് ആ ഇരുളില്‍ അലിഞ്ഞു ചേരും.
എന്റെ പ്രണയം ചിതറിത്തെറിച്ചു ആകാശത്തു മഴവില്ല് തീര്‍ക്കും. സമുദ്രങ്ങളും നീലാകാശങ്ങളും അതിര് വിരിച്ച ഈ നാമമാത്ര ജീവിത സഞ്ചയങ്ങളില്‍ കിടന്നു എന്റെയും നിന്റെയും പ്രണയങ്ങള്‍ റേഞ്ച് കിട്ടാതെ അലയും.