ഓര്മകളെ തട്ടിയുണര്ത്താന് പോന്ന സ്വപ്നങ്ങള് ഞാനിന്നു കണ്ടിട്ടില്ല...
പക്ഷെ എന്നും എന്നെ തനിച്ചക്കുന്ന ചില സത്യങ്ങള് ഉണ്ട്. എന്നെ എന്നിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു കൊണ്ടുപോവുന്ന ചില സത്യങ്ങള്. ആ സത്യങ്ങള് തേടിയുള്ള യാത്രയില്, വഴിയില് അപരിചിതയായി ഞാന് നിന്നെയും കണ്ടിരുന്നു.
വെളിച്ചം കയറാന് മടിച്ച ഇരുണ്ട പാതയില്, മുഖം മറച്ചു നീ എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നതായും കണ്ടു. ആ നോട്ടത്തില് നഷ്ടപെട്ടത് എന്റെ എഗാഗ്രതയായിരുന്നു. പിന്നെ ചിന്തകളില് നിന്റെ ഓര്മകളും കൂട്ടു വന്നപ്പോള്, വീഞ്ഞ് മുട്ടിച്ചു നിന്നോട് സംസാരിക്കാന് മനസ്സ് വെമ്പല് കൊണ്ടു.
ഇപ്പൊ എനിക്ക് നഷ്ടപെട്ടത് ഞാന് തിരിച്ചറിയുന്നു. നിന്റെ വേറിട്ട സംസാരവും ആ ചുണ്ടുകളും എന്റെ ബലഹീനതകള് തന്നെയായിരുന്നു.
ക്ഷണം സ്വീകരിക്കാം, തള്ളാം...